Verrines-Sweet nothings

Μια τούρτα...να την πιεις στο ποτήρι!!! Κι όμως γίνεται και αυτό! Για τους λιτοδίαιτους φίλους μου και για όσους προσέχουν τη σιλουέτα τους είπα να φτιάξω τα αγαπημένα τους γλυκά σε mini size. Μινιατουρίτσες ,μπουκίτσες,"sweet nothings" που μας γλυκαίνουν χωρίς να μας βαραίνουν και κυρίως χωρίς να μας γεμίζουν τύψεις και ενοχές. Γιατί είναι και αυτό ένα θέμα,να τρως το γλυκό και μετά να σε τρώει! Και η απόλαυση που σου χαρίζει ένα λαχταριστό γλυκάκι πάει στράφι? Κρίμα,πολύ κρίμα τολμώ να πω. Γι' αυτό κι εγώ σκέφτηκα πως το θέμα είναι η ποιότητα που μετράει και όχι η ποσότητα. Έτσι χώρεσα τις αγαπημένες μου γεύσεις σε τρεις κουταλιές! Και ούτε γάτα ούτε ζημιά! Βέβαια αυτό είναι ο,τι πρέπει για καθημερινές μικρές ατασθαλίες, για τις γιορτινές μέρες όμως πιστεύω πως οι γλυκές παρεκτροπές επιτρέπονται. Αφού μια ζωή την έχουμε,γιατί να μην τη γλεντήσουμε ? Πάντα με μέτρο και με σύνεση μπορούμε να γευόμαστε καθετί που μας ευχαριστεί. Άντε στην υγειά σας λοιπόν!

Muffins για τους τολμηρούς, muffins και για τους νηστεύοντες. Με σοκολάτα, ταχίνι, πορτοκάλι. Γιατί να μη γλυκάνουμε και το στομαχάκι μας αυτές τις άγιες μέρες? Λίγο η άνοιξη, λίγο τα λουλουδάκια που ανθίζουν, λίγο και αυτός ο ήλιος που μας γεμίζει ενέργεια και φως, ε..λίγο γλυκάκι το αποζητάμε όσο να πεις... Τί καλύτερο λοιπόν από νηστίσιμα κεκάκια!Για να μη μιλήσουμε για τα ωφέλη του ταχινιού, για το πόσο θρεπτικό είναι, ειδικά για τα παιδιά και πόσες αντιοξειοδωτικές,αποτοξινωτικές και φαρμακευτικές ιδιότητες περιέχει για μικρούς και μεγάλους,ενώ συγκαταλέγεται επίσης  και στα πιο δημοφιλή  προϊόντα αντιγήρανσης. Ένα νόστιμος μικρός πειρασμός για τη Σαρακοστή και...αμαρτίαν ουκ έχω!!

amandines

Les amandines ή αμυγδαλοκεκάκια, με άρωμα λεμόνι, φυσική βανίλια σκόνη και μπόλικο αμύγδαλο!Γιατί αυτό που τα κάνει τόσο ξεχωριστά είναι ότι αντί για αλεύρι, η ζύμη τους αποτελείται από σκόνη καβουρντισμένης αμυγδαλόψιχας! Ένα υγρό κέικ για τους λάτρεις του αμύγδαλου. Φτιαγμένο με τα πιο αγνά υλικά, μπορεί κάλλιστα να συνοδευτεί με ένα δροσερό παγωτό βανίλια ή με κλασικό καϊμάκι για τους πιο παραδοσιακούς. Κάθε μπουκιά και συχώριο...!!

buche mangue-passion

Τί πιο όμορφο από ένα Κυριακάτικο απόγευμα με αγαπημένους φίλους? Και τώρα που μιλάω για φίλους, συνειδητοποιώ ξαφνικά πόσο τυχερή νιώθω που έχω κοντά μου καλούς φίλους και τι μεγάλη ικανοποίηση που είναι να γυρνάς από ένα ταξίδι που λείπεις για καιρό και να σε περιμένει μια ζεστή αγκαλιά από αγαπημένα πρόσωπα... Φίλους που τόσο πολύ έχεις επιθυμήσει, που έχεις περάσει βράδια χαζεύοντας παλιές φωτογραφίες από όμορφες στιγμές μαζί τους, που έχεις αφιερώσει ώρες στο να σκέφτεσαι πόσο πολύ θα ήθελες να περάσεις έστω και ένα Σαββατοκύριακο μαζί τους ,που συνειδητοποιείς πόσο πολύ τους αγαπάς και πόσο τους έχεις ανάγκη και όμως ποτέ δε βρήκες τα κατάλληλα λόγια να τους το πεις... Ένα Κυριακάτικο απόγευμα λοιπόν,πάλι μαζί, κουβεντιάζουμε περί ανέμων και υδάτων και γελάμε δίχως τελειωμό...Και γι'αυτές τις μαγικές στιγμές και ανεκτίμητες, φυσικά και έφτιαξα ένα πολύ ιδιαίτερο γλυκό: κορμό με μάγκο και φρούτα του πάθους,μιας και η άνοιξη μπήκε μαζί με τον Απρίλη (και δεν είναι ψέμα, ο ήλιος μας το επιβεβαιώνει μέρα με τη μέρα). Για τις Απριλιάτικες Κυριακές λοιπόν buche mangue-passion! Καλέστε τους φίλους σας, φτιάξτε τους τσάι ή χυμό και για το γλυκό φροντίζει η DESPILICIOUS!

Το απόλυτο γαλλικό τραγούδι θα ταίριαζε και με το απόλυτα γαλλικό γλυκό. Όσες φορές κι αν ακούσω αυτό το κομμάτι αναπολώ το Παρισάκι και τις βόλτες στις όχθες του Σικουάνα λίγο πριν νυχτώσει,εκεί που ο ουρανός γίνεται μια πολύχρωμη παλέτα που αγκαλιάζει το ποτάμι και το κάνει να φαίνεται σαν ένας πολύχρωμος πίνακας. Αυτή η εικόνα πιστεύω πως απλά σε κάνει ευτυχισμένο, πόσο μάλλον αν συνοδεύεται κι από το κατεξοχήν γαλλικό έδεσμα το οποίο, κατά τη γνώμη μου, δε θα μπορούσε να είναι άλλο από τη μιλφέιγ . Αυτό το γλυκό θεωρώ πως αγγίζει την τελειότητα,ειδικά όταν η σφολιάτα του είναι τραγανή και καραμελωμένη έτσι ώστε με την πρώτη μπουκιά να νιώθεις "χίλια φύλλα" (εξ ου και το όνομά millefeuille=χίλια φύλλα) στο στόμα σου και η κρέμα αντίθετα,απαλή και μεταξένια, να δίνει την απαραίτητη ισορροπία στη γεύση και την υφή και να δένει απόλυτα με το βουτυράτο φύλλο που την υποστηρίζει. Αν βρεθείτε λοιπόν κάπου εκεί κοντά και σας έρθει μια μικρή λιγούρα για κάτι γλυκό και ξεχωριστό, κατευθυνθείτε προς την Όπερα  Garnier και πιείτε ένα καφέ στο Café de la Paix, και για γλυκό ξέρετε τι θα παραγγείλετε :"χίλια φύλλα παρακαλώ!" .Ε και βέβαια,έπειτα από αυτή τη μικρή παρασπονδία ετοιμαστείτε να μοιράσετε και χιλιάδες φιλιά στον/ην αγαπημένο/η σας , αφού είσαστε στην Πόλη του ΄Ερωτα ,τί περιμένετε? Παραδοθείτε!!

millefeuille

Sables choco-noisette

Sablé choco-noisette

Ομολογώ πως τα αγαπώ αυτά τα μπισκότα,και ειδικά όταν ξυπνάω και συνειδητοποιώ πως αφιέρωσα το προηγούμενο βράδυ μου να τα φτιάχνω για να τα βρω το πρωί στολισμένα στο τραπέζι της κουζίνας και να συνοδέψω το γάλα μου, τότε τα αγαπώ ακόμα πιο πολύ! Και αυτό που τα κάνει ξεχωριστά και μου αρέσει τόσο πολύ να τα φτιάχνω είναι  ότι σε ένα και μόνο μπισκότο βάζω όλα μου τα αγαπημένα υλικά : φυσική βανίλια, καβουρντισμένα φουντούκια, κρέμα πραλίνας και επικάλυψη σοκολάτας. Και φυσικά είναι τόσο τραγανά που χαίρεσαι να τα μασουλάς! Σκέτη απόλαυση σας λέω! Σας καλούν να τα δοκιμάσετε!

glace à vanille

http://www.youtube.com/watch?v=7rK3s_BP9kEmj  Πόσο μα πόσο πολύ αγαπώ αυτή τη σκηνή του Jim Jarmusch και πόσο πραγματικά κάθε φορά που τη βλέπω φωνάζω κι εγώ μαζί τους : "I scream you scream we all scream for ice scream!!!!",(μη σας πω ότι μου έρχεται να φωνάξω και τους γείτονες για να έχω και συμπαράσταση στο αίτημά μου). Παγωτό για όλους, να γεμίζουν τα μπολ με μπάλες βανίλιας,σοκολάτας,πραλίνας,καραμέλας και να καλούμε το καλοκαιράκι να καταφτάσει γρήγορα,να μας ζεστάνει και να μας χαρίσει ώρες ατελείωτες ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης!! Άντε πια, γιατί αργεί?! I scream for summer!!! Φωνάξτε και εσείς μπας και σωθούμε. Παγωτάκι λοιπόν και τη δροσιά του να έχετε! :)